معرفی طراحی های مختلف ساچمه های سوختی پیشرفته و محاسبه شرایط جوش و گداخت ساچمه های هیدروژن-بور

به منظور رسیدن به انرژی موثر و تمیز مزیتهای کاربرد سوختهای پیشرفته برای گداخت در چند سال اخیر شناخته شده اند. ایمنی و حفظ محیط زیست دو مسئله مهم هستند. برای اجتناب از تریتیوم رادیواکتیو و رادیواکتیویته نامطلوب ایجاد شده توسط نوترونهای تولید شده (بیشتر برای زایش تریتیوم در لیتیوم اطراف واکنش که نوترون جذب لیتیوم می شود به کار خواهد رفت) یک واکنش همجوشی هسته ای خیلی تمیز، h-11b می باشد. از زمانی که گداخت لیزری dt با پالسهای لیزری 10mj و انرژی خروجی 10 3mj به تحقق پیوست حالا راه حلهای فیزیکی مناسبی برای یک نیروگاه اقتصادی انرژی همجوشی پیشنهاد می شود که واکنش گرما هسته ای h-11b می باشد. با این حال این واکنش خیلی مشکل است . شرایط واکنش گداخت هسته ای خیلی تمیز h-11b بوسیله محصورسازی در میدان لختی برای نیروگاهها با مدل احتراق حجمی فقط در تراکم هایی با 5 10 الی 6 10 برابر چگالی حالت جامد خواهد رسید. شرایط بدست آورده شده نشان میدهد که واکنشهای icf کنترل شده در آینده با به کار بردن سوخت گداخت هسته ای تمیز h-11b ممکن خواهد بود. اما امکانپذیر بودن سوختن h-11b محتمل است وقتی که دمای احتراق ساچمه h-b11 بوسیله قرار دادن یک مغز کوچک شامل d-t داخل لایه سوخت اصلی h-11b (ساچمه سوختی h-b11 ˆ احتراق دهنده dt) با یک لایه نازک شامل d-t اطراف سوخت اصلی h-11b و یا مخلوط یکنواخت t, d, b, h با نسبتهای مساوی کاهش می یابد. از طرف دیگر به طور عددی مشاهده می شود که بهره با افزایش چگالی کاهش می یابد (رفتار افت). علت آن بررسی و آشکار شده است : مکانیزم توان توقف وابسته به مدل تجمعی گابور که مربوط به برد آن در حد طول های دبای کوچک در چگالیهای زیاد است .